Vroegkinderlijke traumatisering
We ervaren allemaal uitdagingen tijdens het opgroeien. Een vriend laat ons in de steek, een verhuizing, een geliefde oma overlijdt. Maar we herstellen ervan. Uitdagingen helpen ons te ontdekken wie we zijn, leiden tot veerkracht en helpen ons te groeien als persoon.
Maar sommigen van ons maken moeilijkere dingen mee dan andere kinderen. Dingen die geen positieve gevolgen hebben. Adverse Childhood Experiences (ACE’s), oftewel nadelige ervaringen uit de kindertijd, verwijzen naar traumatische gebeurtenissen die een kind kan doormaken, zoals mishandeling, verwaarlozing, huiselijk geweld of het ervaren van de scheiding van ouders. Onderzoek toont aan dat ACE’s een diepgaande invloed kunnen hebben op je fysieke, mentale en emotionele gezondheid op de lange termijn. In deze mail ga ik dieper in op wat ACE’s zijn en de mogelijke gevolgen ervan.
Deze Adverse Childhood Experiences, worden in verband gebracht met infectieziekten, gezondheidsrisicogedrag, beperkte onderwijs- en economische kansen, en vroegtijdig overlijden.
Het negatieve effect van ACE's
ACE’s kunnen diepgaande en langdurige negatieve gevolgen hebben op je ontwikkeling en je functioneren. In plaats van te leiden tot persoonlijke groei, hebben nadelige ervaringen uit de kindertijd een verwoestend effect op verschillende aspecten van je leven, waaronder de ontwikkeling van het zenuwstelsel, de hormonen en het immuunsysteem.
Impact op het zenuwstelsel
ACE’s kunnen de normale ontwikkeling van het zenuwstelsel verstoren. Herhaalde blootstelling aan stressvolle situaties activeert de stressrespons in de hersenen en zet het stress-regulatiesysteem permanent op een hoog niveau. Als gevolg hiervan blijft het brein voortdurend in een staat van alertheid, wat leidt tot verhoogde angstgevoelens, hypervigilantie en moeite met het reguleren van emoties. Deze verstoringen kunnen op lange termijn leiden tot angststoornissen, stemmingsstoornissen en problemen met impulscontrole.
Verstoring van hormonale systemen
ACEs hebben ook invloed op de werking van het hormonale systeem, met name de hypothalamus-hypofyse-bijnier (HPA)-as. Bij blootstelling aan chronische stress als gevolg van ACEs, kan het HPA-as-systeem ontregeld raken, wat kan leiden tot een overmatige of ongepaste reactie op stressoren. Deze verstoring kan leiden tot een verhoogd risico op stressgerelateerde gezondheidsproblemen, zoals cardiovasculaire aandoeningen, diabetes en een verzwakt immuunsysteem.
Gezondheids- en sociale problemen
De negatieve gevolgen van ACEs reiken verder dan alleen de fysieke en mentale gezondheid. Ze kunnen ook leiden tot sociale problemen en moeilijkheden op verschillende gebieden van het leven. Indien je ACEs hebben meegemaakt, heb je vaak moeite met het aangaan en onderhouden van gezonde relaties. Je kunt problemen hebben op school of op het werk, met een verhoogd risico op schooluitval, werkloosheid en lagere inkomensniveaus. Bovendien heb je een verhoogde kwetsbaarheid voor verslaving.
Het is belangrijk om te begrijpen dat de gevolgen van ACEs niet onvermijdelijk zijn. Echter kun je met de juiste ondersteuning, interventie en veerkracht herstellen van de effecten van ACE’s.
Wil je meer lezen over ACE’s en de gevolgen, kun je hier een serie infographics met verdere uitleg vinden.
Heb je het vermoeden dat je ACE’s hebt meegemaakt? Doe dan de ACE test. Disclaimer: het invullen van de vragenlijst kan erg confronterend zijn.
Als je het idee hebt dat je met ACE's te maken hebt gehad, is het belangrijk om erover te praten en hulp te zoeken.
E zijn verschillende traumasensitieve interventies die kunnen helpen bij het behandelen van trauma en het bevorderen van herstel. Hier zijn enkele voorbeelden van effectieve traumasensitieve interventies:
1. Traumagerichte therapie: Therapieën zoals Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) en Emotinal Freedom Techniques (EFT) zijn specifiek ontwikkeld voor de behandeling van trauma. Deze benaderingen richten zich op het verwerken van traumatische herinneringen, het verminderen van trauma-gerelateerde symptomen en het ontwikkelen van gezonde coping-mechanismen.
2. Somatic Experiencing (SE): Deze benadering richt zich op het lichaam en het fysiologische aspect van trauma. Het helpt je om contact te maken met lichaamssensaties en langzaam de vastgehouden spanning en energie als gevolg van het trauma los te laten.
3. Mindfulness en meditatie: Mindfulness- en meditatiepraktijken kunnen helpen bij het vergroten van het bewustzijn van het huidige moment en het opmerken van gedachten en gevoelens zonder oordeel. Dit kan nuttig zijn bij het verminderen van angst, het bevorderen van zelfregulatie en het opbouwen van veerkracht.
4. Expressieve therapieën: Creatieve therapieën zoals kunsttherapie, muziektherapie of danstherapie kunnen een veilige uitlaatklep bieden om emoties te uiten en traumatische ervaringen te verkennen. Deze vormen van therapie kunnen non-verbale expressie mogelijk maken en kunnen helpen bij het verwerken van trauma op een andere manier dan traditionele gesprekstherapie.
Bron: Vincent J. Felitti et al., 1998, American Journal of Preventive Medicine 14(4): Relationship of Childhood Abuse and Household Dysfunction to Many of the Leading Causes of Death in Adults - The Adverse Childhood Experiences (ACE) Study.
Wil je een advies meer afgestemd op jouw behoeftes, maak dan een afspraak.
Met warme groet,
Monique